دیسک های MBR از جدول استاندارد BIOS برای پارتیشن ها استفاده میکنند. اما دیسک های GPT برای ایجاد جدول پارتیشن از رابط سخت افزاری قابل گسترش و یکپارچه (UEFI) استفاده میکنند. یکی از مزیت های دیسک های GPT این است که شما میتوانید بیشتر از چهار پارتیشن در هر دیسک داشته باشید. همچنین برای دیسک های با سایز بیش از 4 ترابایت، GPT یک پیش نیاز است.
هنگام نصب ویندوز بر روی سیستم های بر پایه UEFI به یاد داشته باشید که هارد دیسک شما نیز باید حالت UEFI و یا حالت Legacy BIOS-compatibility را پشتیبانی کند. برای مثال اگر در هنگام نصب پیغام خطایی مبنی بر " Windows cannot be installed to this disk. The selected disk is not of the GPT partition style" دریافت کردید، به علت این است که سیستم شما در حالت UEFI بوت کرده است، اما هارد دیسک شما برای حالت UEFI پیکربندی نشده است. در مواجهه با این پیغام، دو گزینه بیشتر پیش روی شما قرار ندارد:
1. سیستم را مجددا در حالت Legacy BIOS-compatibility بوت کنید. این گرینه به شما این امکان را میدهد تا بتوانید حالت فعلی پارتیشن را حفظ کنید.
2. درایو را برای USFI و با استفاده از پارتیشن بندی GPT مجددا فرمت دهی کنید. این گزینه به شما این امکان را میدهد تا بتوانید از قابلیت های سخت افزاری UEFI در سیستم استفاده کنید.
به یاد داشته باشید که شما در رسانه های قابل حمل یا در دیسک های کلاستر شده که به SCSI به اشتراک گذارده شده وصل هستند و یا باس های کانال بندی شده فیبر که از سرویس کلاستر استفاده میکنند، نمیتوانید از حالت پارتیشن GPT استفاده کنید.
حداقل دسترسی برای تبدیل MBR به GPT در یکی از گروه های Backup Operators و یا Administrator است.

چرا MBR را به GPT تبدیل میکنیم؟

امروزه در بسیاری از سیستم های خانگی قابلیت استفاده از نسخه UEFI از BIOS گنجانده شده است که باعث سرعت دهی در بوت و زمان خاموش شدن سیستم میشود و میتواند بسیاری از قابلیت های امنیتی را با خود ایجاد کند. همانطور که گفتیم برای این که بتوانید در حالت UEFI از BIOS بوت کنید، باید هارد درایو شما با حالت GPT فرمت دهی شده باشد. بسیاری از سیستم های امروزی علاوه بر این که قابلیت UEFI را دارا هستند، شامل ماژول CSM هم هستند که باعث میشود بتوان از نسخه قدیمی BIOS هم استفاده کرد. این نسخه از BIOS در سال 1970 توسعه داده شده است و با بسیاری از تجهیزات قدیمی و پیکربندی های شبکه سازگاری دارد و لازمه استفاده از آن پارتیشن بندی هارد درایو با MBR است.
تمام این صحبت ها در حالی است که درایوی که با MBR فرمت دهی شده باشد، بیش از 4 ترابایت سایز را پشتیبانی نمیکند. همچنین در این نوع فرمت دهی ایجاد بیش از چهار پارتیشن بسیار سخت است.
در ویندوز 7 و 8 شما میتوانید دیسک های MBR و یا GPT داشته باشید. برای این کار دیسک شما نباید هیچ پارتیشنی داشته باشد. اگر دیسک شما دارای پارتیشن باشد، ابتدا باید آن ها را پاک کنید و سپس فرآیند تبدیل را آغاز نمایید.